Aktuariusz jest specjalistą w zarządzaniu ryzykiem, posiada szeroką wiedzę biznesową oraz umiejętność analitycznego myślenia. Miejscem pracy aktuariusza są głównie firmy konsultingowe i audytorskie, towarzystwa ubezpieczeń oraz biura aktuarialne. Może on również pracować w instytucjach państwowych związanych z systemem ubezpieczeń społecznych oraz w jednostkach, które są odpowiedzialne za rozwiązywanie problemów finansowych i statystycznych, np. w dużych korporacjach.
Pracując w biurze aktuarialnym, aktuariusz dokonuje przede wszystkim wycen rezerw na świadczenia pracownicze oraz innych wycen finansowych, np. wycen przedsiębiorstwa lub wycen w skorygowanej cenie nabycia.
Wycena rezerw na świadczenia pracownicze jest skomplikowanym procesem, wymagającym wiedzy z zakresu aktuariatu, matematyki stosowanej, statystki i rachunku prawdopodobieństwa. Wycena zobowiązań wymaga także uwzględnienia wielu różnorakich założeń makroekonomicznych i demograficznych, dlatego też powinna zostać dokonana przez licencjonowanego aktuariusza, który zdał egzamin aktuarialny i został wpisany na listę aktuariuszy Komisji Nadzoru Finansowego.
Szacując rezerwy pracownicze, aktuariusz przypisuje wartość finansową przyszłym zdarzeniom, dokonując kalkulacji prawdopodobieństwa zdarzeń losowych, m.in. narodzin, choroby, małżeństwa, wypadku lub śmierci.
Wycena rezerw na odprawy emerytalne, rentowe, pośmiertne, nagrody jubileuszowe itp. dokonywana przez aktuariusza, opiera się o dane historyczne przedstawione przez spółkę oraz o prognozy przyszłych zdarzeń i obowiązujące przepisy prawa.
Wykonanie wyceny rezerw na zobowiązania pracownicze przez aktuariusza rekomendują Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 19 oraz Krajowy Standard Rachunkowości nr 6.